Blog award

Ik heb er lang genoeg van genoten, van de blog award die ik van Jan Paul van Soest kreeg. Tijd om ‘m door te geven. 

Op de blog stadsakker wordt uitgelegd wat de opzet van de award is:

Geef deze award door om anderen te attenderen op leuke, mooie en inspirerende blogs.

De spelregels zijn eenvoudig:

• Je maakt een verwijzing naar de blog en/of persoon die je de award heeft gegeven.
• Geef vervolgens de award door aan 3 tot 5 van je favoriete blogs en maak in je bericht een koppeling naar deze blogs.
• Laat een berichtje achter op deze blogs dat ze een Award gewonnen hebben.

Het is de bedoeling dat er vooral aandacht wordt gegeven aan beginnende of nog niet zo bekende blogs.

Ik kies er voor om de award aan 1 blog door te geven. Als elke winnaar de award door zou geven aan 3 tot 5 andere blogs is er binnen de kortste keren een plaag van awardwinnaars. Dat is natuurlijk niet duurzaam. Ik houd het ook bij (in ieder geval deels) Nederlandstalige blogs. De Engelstalige Woody Guthrie award heb ik intussen doorgegeven aan de klimatoloog John Nielsen-Gammon. 

En de Nederlandse blog award gaat naar…

Ernst J.O. (Ejo) Schrama (twitterblog).

Ejo is wetenschappelijk medewerker aan de TU Delft en werkt daar o.a. aan satellietmetingen van het Aardse zwaartekrachtveld. Daarmee kunnen kleine hoogteverschillen in het oppervlak bepaald worden, die je dan weer kan correleren aan de massa ijs die gesmolten is. Zie bijv deze video over het kijken met satellieten naar het afsmelten van de grote ijskappen.

Op zijn blog schrijft Ejo over verschillende zaken, vaak (maar niet altijd) klimaat gerelateerd, en soms ook in het Engels. Zoals een wetenschapper betaamd schrijft hij goed beargumenteerd en helder, al is hij niet bang om het beestje bij de naam te noemen als hij dat nodig acht (bijv als hij reageert op “skeptische” uitlatingen in de media).

Een aantal lezenswaardige links:

In discussie met Hans Labohm op de digitale standaard:

Hans Labohm geeft in zijn antwoord dus toe dat hij in een internationaal netwerk met opzet twijfel loopt te zaaien aan de wetenschappelijke onderbouwing van het broeikaseffect. Als argument gebruikt hij daarvoor de kosten van het bestrijden van het broeikaseffect. Dit is een oneigenlijk argument, de infrarood absorptie van CO2 in de atmosfeer is een natuurkundig fenomeen, en de gevolgen daarvan kun je meten. Je kunt er ook mee rekenen, de theorie bestaat al 150 jaar. Voorspellen in de toekomst is niet nodig om een broeikaseffect aan te tonen.

Reactie op Simon Rozendaal. 

Diverse skeptische argumenten en waarom deze te kort schieten.

Reactie op emeritus prof Videler:

zonder de factor CO2 mee te nemen zijn de grote klimaatveranderingen in het verleden niet verklaarbaar.

Dat is de crux, die door skeptici bijna nooit bij de horens wordt gevat. Wie kan de historische en huidige klimaatveranderingen verklaren met een fysisch gebaseerd model waarin CO2 geen belangrijke rol speelt? 

In reactie op de bizarre column van Derk Jan Eppink schetste Ejo op zijn blog heel mooi de context van het maatschappelijk debat en gaf een interessante verklaring voor het skepticisme:

het is namelijk een gevecht van “de kleine man” tegen “de grote boze buitenwereld” die hem iets oplegt. De “kleine man” meent namelijk dat klimaatverandering een verzinsel is, ziet alleen de negatieve gevolgen die hem direct in zijn portemonnaie raken, zoals meer belasting betalen of een hogere energierekening. De grote boze buitenwereld is in dit wereldbeeld de grote schuldige, en daarachter zit “de wetenschap” of nog erger, “de linkse politiek” die zo zot is om naar de geleerden in het ivoren torentje te luisteren.

Ejo is ook een fervent twitteraar (@ejo60). Elke ochtend krijg ik een vrolijk virtueel goedemorgen of een variant daarvan te lezen. In de vele tweets die volgen zit veel stof tot nadenken of tot lachen (of allebei). Sinds ik zelf twitter (@BVerheggen) gebruik ik het meer dan blogs voor het bijhouden van nieuws (sneller, meer to-the-point).

(Plaatje/logo via een vorig awardwinnaar, Natuurlijk Zuinig)

droge lente, natte zomer

KNMI:

Nederland beleefde dit jaar de natste zomer in zeker honderd jaar. Het KNMI berekende gemiddeld over het hele land omstreeks 350 mm tegen 225 mm normaal, dat wil zeggen gemiddeld over het tijdvak 1981-2010. De vrijwel net zo natte zomer van 2004 met landelijk 333 mm staat nu op de tweede plaats van de top tien. De recordnatte zomer volgde op een recorddroog voorjaar, een zeldzame combinatie.

Oftewel: When it rains, it pours.

Roy Spencer artikel fundamenteel incorrect; hoofdredacteur stapt op

Wolfgang Wagner, hoofdredacteur van het tijdschrift Remote Sensing, stapt op vanwege de publicatie van een fundamenteel tekortkomend artikel:

[peer review is] supposed to be able to identify fundamental methodological errors or false claims. (…) the paper by Spencer and Braswell that was recently published in Remote Sensing is most likely problematic in both aspects and should therefore not have been published.

Peter Gleick heeft een goede samenvatting van de gebeurtenissen. Dan Satterfield zegt ook waar het op neer komt:

They [“skeptical” papers such as Spencer’s] are not published to further the science, but as a piece of meat to those who find the science very incompatible with their world view.

Wagner zegt dat kritische minderheidsopvattingen zeker gepubliceerd moeten worden, maar dat dat niet betekent dat allang weerlegde argumenten telkens maar weer een plaats verdienen in een peer reviewed tijdsschrift:

The problem is that comparable studies published by other authors have already been refuted in open discussions and to some extend also in the literature, a fact which was ignored by Spencer and Braswell in their paper and, unfortunately, not picked up by the reviewers. In other words, the problem I see with the paper by Spencer and Braswell is not that it declared a minority view (which was later unfortunately much exaggerated by the public media) but that it essentially ignored the scientific arguments of its opponents. This latter point was missed in the review process, explaining why I perceive this paper to be fundamentally flawed and therefore wrongly accepted by the journal.

Volgense Stoat betekent dit dat

Yes, novel and interesting challenges to the established view should be published – perhaps even get given a slightly easier ride, if they are novel. But No: just saying the same old thing again isn’t any good.

Natuurlijk klaagt Roy “Conspiracy” Spencer erover dat de IPCC gatekeepers een genie als hem proberen buiten te sluiten.

Vertaling van mijn Engelstalige blog hierover.