Volgens Leon de Winter is het allemaal een complot

Romanschrijver Leon de Winter is dol op complottheorieën, maar kan blijkbaar niet zo goed beoordelen of iets nu fictie of non-fictie is. Zijn afkeer van overheidsregulering drijft hem ertoe om de klimaatwetenschap te wantrouwen en/of te verdraaien. Volgens hem zitten die vermaledijde CO2 moleculen blijkbaar in een samenzwering om een socialistische heilstaat te stichten.

Zo schreef hij eind vorig jaar o.a. op DDS:

Wat het socialisme niet via de stembus is gelukt – de afbraak van de vrije markt – probeert links nu via klimaatpolitiek tot stand te brengen.

Het argument daarbij is: we moeten de aarde redden, want de aarde, en dus ook het leven op aarde, wordt bedreigd door een ongelimiteerde uitstoot van CO2, dus moeten we die uitstoot reguleren en beperken en dat moet via het reguleren van economische processen. Via klimaatpolitiek moet alsnog de socialistische heilstaat worden gesticht.

En de meest effectieve manier om dat te spookbeeld voorkomen is blijkbaar door de wetenschap aan te vallen (dat hebben we eerder gezien). Een typisch geval van ideologisch gedreven scepsis. Het is mij een raadsel waarom hij (en gelijkgezinden) geen marktconforme en bij het rechtse gedachtengoed passende maatregelen zouden kunnen voorstellen. Zoals Scott Denning op de Heartland Conference (ICCC6) zei voor een sterk libertarisch georiënteerd publiek:

If free-market advocates shirk their responsibility, others will dictate policy.

Is that really what you want?

When will you stand up and offer solutions to these problems? Are you cowards?

CO2 moleculen trekken zich van ons politieke gedachtengoed niets aan, en in het niet zo verre verleden was er van een links-rechts scheidslijn qua milieuzorgen (en vertrouwen in wetenschap) nauwelijks sprake (denk aan politici als Winsemius, Nijpels, Thatcher).

Over complottheorieën in het algemeen en die van Leon de Winter in het bijzonder schreef ik een paar jaar geleden het volgende (hieronder integraal overgenomen):

Een goede column van Willem Breedveld in de Trouw van 30 december vorig jaar, over de toegenomen populariteit van complot theorieën:

“Om die reden weigeren burgers zich in te laten enten, want achter die vaccins zouden corrupte farmaceuten schuilgaan en een overheid die willens en wetens zwijgt over de bijwerkingen. Legio mensen ook volgden de klimaattop in Kopenhagen met de grootste scepsis, overtuigd als ze zijn dat de opwarming van de aarde een verzinsel is van milieuactivisten, wetenschappers en politici om arme burgers op te zadelen met draconische milieumaatregelen.

En om die observatie kracht bij te zetten schrijft Leon de Winter een paar dagen later in de Volkskrant:

“Maar voordat er talloze miljarden worden overgemaakt aan dictators in de derde wereld, en voordat groene bankiers als Al Gore, de klimaathypocriet wiens leefwijze net zoveel CO2 kost als een Afrikaanse stad, hun zakken gaan vullen en wij door apocalyptische groene activisten worden gedwongen als middeleeuwse kluizenaars te gaan leven, is het zaak de basis van de wetenschap rond het klimaat nog eens goed, en in het openbaar, met alle gegevens en de statistische hocuspocus die op de ‘rauwe’ data wordt losgelaten aan ons, het volk, te presenteren.”

Leon op z’n best (natuurlijk mag Al Gore niet ontbreken, en blijkbaar is klimaatverandering een verzinsel om de mensheid tot middeleeuwse kluizenaars te maken). En naar dat soort borrelpraat zouden we meer moeten luisteren? Kom nou! Je mag het best ergens mee oneens zijn, maar als elke bewijsvoering ontbreekt zal de wetenschap weinig boodschap aan jouw afwijkende mening hebben. En gelukkig maar. Het “wachten” is alleen tot dat besef ook in de media en de politiek doordringt.

Leon heeft blijkbaar wat op internet zitten surfen, waar naast goede informatie natuurlijk de grootst mogelijke onzin te vinden is. Het kaf van het koren scheiden is dan niet altijd eenvoudig. Breedveld drukt zich iets diplomatieker uit:

“Burgers zijn weliswaar een stuk mondiger geworden en dankzij de zegeningen van internet voelen zij zich ook heel wat mans, maar het lijkt wel of daarmee het wantrouwen in de overheid, in van oudsher vertrouwde instituten groter is geworden. Het oude vertrouwen heeft plaatsgemaakt voor een aan paranoia grenzend wantrouwen.

Het fascinerende van het geloof in complotten is dat ze onmogelijk te ontzenuwen zijn. Iedere tegenwerping wordt gezien als een truc van de complotteurs om ons op een dwaalspoor te zetten.”

“En het is waar: Het geloof in een complot maakt de wereld ook een stuk overzichtelijker. Desondanks blijft het een aanfluiting voor het verstand. Daarom, om met het motto van Kant te besluiten: sapere aude: mens durf te denken.”

Zie ook de uitgebreide reactie van Jan Paul van Soest op Sargasso.

Update 8 januari: Op Barracuda, waar geregeld de draak wordt gestoken met diverse complottheorieen, staat ook een reactie op de Winter’s klimaatbabbels.

21 Reacties op “Volgens Leon de Winter is het allemaal een complot

  1. Wat een raar artikel is dat van Leon de Winter.

    Hij leest blijkbaar het artikel, waar hij zijn pijlen op richt, niet eens. In Trouw werd er helemaal niet gemeld dat “.. het ijs van Antarctica razendsnel aan het smelten was“, het betrof namelijk het volgende stukje in Trouw:

    http://www.trouw.nl/tr/nl/4332/Groen/article/detail/3368369/2012/12/24/Zuidpool-warmt-veel-sneller-op-2013-wordt-warmste-jaar-in-eeuwen.dhtml

    Beste Leon, het ging niet over het ijs, en al evenmin over: “De vraag is: is dat smelten door menselijk handelen ontstaan?

    Het betreffende onderzoek gaat alleen over de stijgende temperaturen op West-Antarctica over de afgelopen 50 jaar. Het ging niet over de smelt van ijs, en er stond ZEKER niet in dat: “het ijs van Antarctica razendsnel aan het smelten was.” Wat er wél in Trouw stond:

    De onderzoekers beweren dat de opwarming het gevolg is van andere weer- en windpatronen die afkomstig zijn van de Stille Oceaan. Of de opwarming wordt veroorzaakt door menselijk handelen, kunnen de onderzoekers niet met zekerheid zeggen. ‘Deze plek kent zeer gevarieerd weer – soms door invloeden van mensen en soms niet. Het is prematuur om die vraag nu te beantwoorden,’ zei onderzoeker David Bromwich.

    Leon de Winter kan zich wellicht beter tot romans beperken. Daar is zijn levendige fantasie en bloemrijke overdrijving zeer welkom.

    Like

  2. Er zijn veel onzekerheden, maar één ding weten we wel zeker: Leon de Winter weet heel, heel weinig over het klimaat en de wetenschap daaromtrent. Wat een tenenkrommend dom stuk heeft de beste man geschreven.

    Like

  3. Toch is het stuk van De Winter interessant, niet zozeer vanwege de klimaatargumenten, die zijn aantoonbaar bizar, maar vanwege het achterliggende wereldbeeld. Hoewel De Winter wel erg extreem is, verwoordt hij toch wat door menigeen op blogs en in andere media wordt gecommuniceerd. De vraag is hoe de kloof der wereldbeelden (Dan Kahan: Poles apart on climate change, http://www.nature.com/news/why-we-are-poles-apart-on-climate-change-1.11166) kan worden overbrugd. Vrijwel niet met argumenten, zoveel is wel duidelijk. Maar hoe wel? Wie het weet mag het zeggen.

    Like

  4. Hoe komt het dat wij (althans ik) wel nadenken over het overbruggen van de kloof? En deniers nooit!

    Of was Leon de Winter gewoon op bezoek in de grot van Hans Labohm.
    Het vuur brandde heftig. Er was eten en de drank vloeide.
    Ze lachten om de mensen buiten.

    Like

  5. Jan Paul, Pieter,

    Volgens mij is de bovenstaande verklaring van Pieter wel een belangrijk deel van de oorzaak van het De Winter-geneuzel:

    * het peer-group effect, de ‘peers’ vinden het, dus dan zal het wel waar zijn (stel je eens voor dat De Winter bij zijn vriendjes het IPCC rapport was gaan aanprijzen).

    * de illusie dat men iets zou weten of begrijpen dat de rest van de wereld (vooral ‘die domme wetenschappers’) niet zou begrijpen. Dat geeft een herwonnen gevoel van superioriteit: “Ha! Die duizenden PhD’s snappen er lekker niks van. Op school waren het ook al nerds met hun negens voor Wiskunde-B!

    Inderdaad lachen om de mensen buiten en de drankvoorraad van Labohm aanboren, en zonder schuldgevoelens (ook heel belangrijk).

    Wat Kahan et al. betreft – dat is inderdaad ook een deel van de verklaring, lijkt me zo. Toch is zijn onderzoek vooral van toepassing op de Amerikaanse cultuur: in de UK en zeker in Duitsland of Zuid-Amerika zou het waarschijnlijk heel anders uitvallen.

    Wellicht is de culturele polarisatie die uit Kahan’s onderzoek blijkt vooral een USA verschijnsel? Hoewel deze ‘frames’ wel degelijk actief geëxporteerd worden (door meerdere actoren).

    Nu eerst de boodschappen, later wellicht nog wat meer reacties. 🙂

    Like

  6. Ik neem Leon de Winter niet serieus. Hij zoekt wel vaker de publiciteit / aandacht met controversiële standpunten.
    De Winter heeft geen wetenschappelijke opleiding en ik kan me niet voorstellen dat hij oprecht geïnteresseerd is in klimaatwetenschap.

    @Pieter Zijlstra: ik ben geen keiharde denier, maar wel erg geinteresseerd in het overbruggen van de kloof.

    Like

  7. Mijn stelling is dat om de kloof te overbruggen de De Winter’s van deze wereld wél serieus moeten geworden. Niet vanwege hun argumenten: het is duidelijk dat die niet deugen. Maar vanwege het achterliggende wereldbeeld, zoals bv beschreven door de cultural cognition theory waarop Bob Brand ook wijst. Daarin gaat het om verschillende waardenpatronen, waar op zichzelf niets mis mee is, maar wanneer ze worden doorgevoerd in extremis, of zoals bij De Winter zelfs ad absurdum, vervormen ze de blik op de werkelijkheid, en mét deze vervorming vervormt ook de waarneming van wat de wetenschap zegt en van wat wetenschappers drijft.

    Like

  8. Hans Custers

    Als we de kloof willen overbruggen, zal dat toch met argumenten moeten. Ik geloof niet dat we iets anders hebben. Het gaat er om de goede argumenten te vinden. Daarvoor moet je je proberen te verplaatsen in dat andere wereldbeeld.De argumenten die werken voor “ons soort mensen” zijn niet altijd overtuigend voor degenen aan de overkant van de kloof. En natuurlijk is er een groep die zich zo heeft ingegraven in zijn standpunt dat ze nooit meer van positie zullen veranderen, dat moeten we maar accepteren.

    Natuurlijk moet je iedereen serieus nemen. Maar dat betekent niet dat je ook alle hun meningen en beweringen serieus neemt. Juist de mensen die ik serieus neem zal ik het ongezouten laten weten als ze naar mijn mening de plank misslaan. Wie serieus genomen wil worden moet daar maar tegen kunnen.

    Like

  9. Of zoals Max Planck heel toepasselijk zei:

    “Eine neue wissenschaftliche Wahrheit pflegt sich nicht in der Weise durchzusetzen, daß ihre Gegner überzeugt werden und sich als belehrt erklären, sondern vielmehr dadurch, daß ihre Gegner allmählich aussterben und daß die heranwachsende Generation von vornherein mit der Wahrheit vertraut gemacht ist.”

    Sommigen zullen nooit overtuigd worden zodat het voor een volledige acceptatie van een nieuwe wetenschappelijke waarheid vaak nodig is dat de tegenstanders simpelweg allemaal overleden zijn.
    Ook bij klimaatverandering bestaat het overgrote deel van de tegenstanders uit (blanke) oudere mannen, die overtuigd zijn van hun eigen gelijk op basis van hun wel of niet relevante ervaring en/of recht op zelfbeschikking.

    Like

  10. Tsja, ben ’t wel eens met Ontspan. De ‘argumenten’ die weerklank vinden bij een Leon de Winter stammen uit een tijd van vóór de moderne klimaatwetenschap: een ‘mode of thinking’ waar de mens geen invloed heeft op de ecologie of op het klimaat. Eigenlijk het Ptolemeïsche wereldbeeld, terwijl de moderne klimaatwetenschappers als Gavin Schmidt en Mike Mann de Copernicus en Galileï van deze tijd zijn. 🙂

    Zoals Jan Paul schrijft, speelt het aangeleerde culturele waardenpatroon (de herkenning daarvan bij anderen, en de dringende wens om het te propageren) soms zo’n overheersende rol dat de ratio en de waarneming daaraan ondergeschikt zijn. Dat is menselijk.

    Navrant voorbeeld bij een van de beste denkers aller tijden: Martin Heidegger – Human, All too Human

    (een zeer aan te bevelen BBC documentaire, als je even tijd hebt)

    Like

  11. De vergelijking met Galileo is interessant. Wat skeptici zich namelijk niet lijken te realiseren, is dat de langzaam groeiende wetenschappelijke kennis over klimaatverandering (dat uitstoot van broeikasgassen het klimaat zou beinvloeden) op gespannen voet stond met het traditionele wereldbeeld (dat de mens te nietig is om zo iets groots als het aardse klimaat te kunnen beinvloeden). Dat verklaart ook deels waarom het zo lang duurt voordat die kennis algemeen geaccepteerd wordt; zie ook dit artikel over acceptatie van wetenschappelijke theorieen (waaron klimaatwetenschap).

    Simon Donner schreef ook een artikel over hoe dat traditionele wereldbeeld acceptatie van wetenschappelijke kennis in de weg staat (blogpost hier).

    Wat hij daar ook aangeeft is dat in de communicatie over klimaatverandering dat traditionele (en met de wetenschap conflicterende) wereldbeeld in ogenschouw moet worden genomen (in lijn met wat Jan Paul ook zegt). Alleen de feiten zijn niet genoeg; sterker, nog, die zijn vaak ondergeschikt aan het wereldbeeld. Dat is een vervelende boodschap voor de feiten (en voor hen die de feiten belangrijk vinden), maar wel een die ter harte moet worden genomen.

    Like

  12. Die hele Human, all too human serie is de moeite waard (de andere twee afleveringen gaan over Sartre en Nietzsche), maar die over Heidegger vond ik zelf het interessantst.

    Het is ironisch en tragisch tegelijkertijd dat die oude, blanke mannen (oftewel de (nep)skeptici) denken dat dat klimaatwetenschap het oude paradigma is dat omver moet worden geworpen, terwijl hun denken juist het oude, orthodoxe, dogmatische paradigma uit de 20e eeuw vertegenwoordigt. Met een flinke vleug anti-communistisch links-rechts denken uit de Koude Oorlog natuurlijk.

    Ach, het houdt ze jong, zullen we maar zeggen. En wij krijgen er grijze haren van. 😉

    Like

  13. Hans Custers

    @ Bart,

    Die vergelijking met Galilei is zeker interessant. Je zou je nog wel af kunnen vragen welk wereldbeeld er precies bedreigd wordt. Is het dat van de nietige mens, of dat van de mens als toppunt van de schepping (of de evolutie), die heerst over de aarde en de natuur en onbelemmerd alle hulpbronnen die zich daaruit aanbieden mag gebruiken? Ik heb het idee dat het meestal dat laatste is.

    Like

  14. Hans,

    Goed punt, toch staan die beide wereldbeelden niet zover van elkaar als wellicht op het eerste gezicht zou lijken. Beide gaan uit van een diepgaande en onoverbrugbare scheiding tussen mens en natuur – in allebei de wereldbeelden is de natuur een vijand.

    In het eerste geval, van de nietige mens, een overmachtige vijand die beschikt en bepaalt zonder dat wij er invloed op hebben – mysterieuze en ‘toevallige’ natuurkrachten die ‘zomaar’ tot klimaatveranderingen leiden zonder dat er bijvoorbeeld een ‘external forcing’ aan ten grondslag ligt. In dat wereldbeeld passen ook de ‘cycli’ (de wheels-within-wheels van het Ptolemeïsche wereldbeeld) die autonoom optreden zonder dat een fysische ‘root cause’. In extremis bestaan dan die cycli gewoon ‘omdat e bestaan’, zonder oorzaak.

    Het tweede wereldbeeld gaat evenzeer uit van een conflict, van onderwerping, maar dan van een vijandige natuur die onderworpen dient te worden aan de wil van de mens. Dan zijn de reacties van de natuur op acties van de mens alleen maar ‘hinderlijke weerbarstigheid’ en ‘collateral damage’ ten opzichte van het realiseren van het machtsstreven van het individu of van het stamverband (de corporation en de staat).

    De relatie tussen mens en natuur is inherent conflictueus, dat was al zo toen we nomadische jager/verzamelaars waren en volledig overgeleverd aan de ‘grillen’ van de natuur, maar tegelijkertijd de ontvanger van alle gaven van de natuur. Het agrarische systeem bood de kans om de natuur, althans deels, te onderwerpen en ons minder afhankelijk te maken van dag-tot-dag variaties (door de opbrengst over verschillende seizoenen en door het opslaan van voedsel). Maar nu blijken we alsnog risico’s te lopen, de ‘unintended consequences’ van onze eigen acties. En in tegenstelling tot die ‘jager/verzamelaar’ kunnen we niet wegtrekken: de wereld is begrensd.

    Aangezien we nu toch in filosofische zondagavond-stemming zijn: een paar jaar terug heb ik van Leoš Janáček ‘Het Sluwe Vosje’ gezien bij de Amsterdamse Opera. Dat is een kaak-hangt-op-je-schoenen ervaring, het is het gewoon helemaal – de voortdurende haat/liefde verhouding tussen mens en natuur en het conflictueuze karakter ervan:

    http://en.wikipedia.org/wiki/The_Cunning_Little_Vixen

    http://www.dno.nl/index.php?m=performances&sm=season&s=126&c=reviews

    http://www.cultuurbewust.nl/theater-16691-in-het-sluwe-vosje-van-de-nederlandse-opera-schitteren-dierpersonages-in-fraaie-kostuums/

    (komt weer in 2013)

    Like

  15. Jozef Keulartz heeft het in zijn inaugurale rede (Nijmegen 2005) over “Werken aan de Grens”.

    Klik om toegang te krijgen tot Keulartz2006.pdf

    Hij past dit toe op climate change. Hieronder enkele opmerkingen uit dit artikel.
    Hij stelt voor dat we pragmatisch diepgaande verschillen moeten (kunnen) overbruggen.
    Pragmatisten verwerpen elke vorm van funderingsdenken. Al onze overtuigingen dragen een voorlopig karakter en zijn in principe voor herziening vatbaar (fallibilisme).
    Scepticisme vormt een zelfs een obstakel voor een bevredigende conflictbeheersing. Wie alles ter discussie stelt houdt geen tijd over voor de echte problemen van dit moment.
    Anders gezegd: Om hardnekkige controverses te kunnen begrijpen moeten we niet zozeer kijken naar de manier waarop problemen worden opgelost maar veeleer naar de manier waarop ze gedefinieerd worden.

    Zijn aanpak ligt in “Reframing”. Reflectie op de aanwezige frames met vervolgens frame reconstructie. Anno 2004 is “klimaatverandering “ omgezet in het bredere kader van “duurzaamheid”.
    Vraag is: wat zijn we in tien jaar opgeschoten?
    Keulartz noemt dit “Werken aan de grens”. Een open oog houden voor de veelheid van opvattingen en overtuigingen, en dus ook voor de onvermijdelijke spanning tussen diversiteit en duurzaamheid.

    Mijn interpretatie is een pragmatische manier om een kloof te overbruggen. Daal af naar de bodem van de kloof. Je kan echt contact leggen en goed verpozen aan de rand van het stroompje. Maar het is een omweg zult u zeggen. Maar wat kan ons een omweg schelen als het gaat om duurzaamheid? Het wordt waarschijnlijk een relatief snelle omweg naar een resultaat.
    Net als de omschrijving van catalyse in de chemie: “de effectieve en snelle omweg”.

    Like

  16. Momenteel man van 89jaar is altijd geleerd dat klimaatverandering niet bestaat, omdat het klimaat nu eenmaal bestaat door o.a. de stand van de aarde t.o.v. de zon, de baan van de aarde rondom de zon , vaak ver weg en dan weer dichtbij , enz., enz. Zelfs heeft men eens de botten e.d. gevonden op de Zuidpool van tropische dieren. Hoezo klimaatverandering?
    Zoudt u over een juiste en wetenschappelijke benoeming van temperatuur-verhoging c.q. -verlaging eens een artikel in de krant kunnen schrijven, want ik blijf al die jaren van onderscheid bezwaar houden over de uitdrukking
    KLIMAATverandering. De vervuiling van het aardoppervlak en de uitstoot van schadelijke stoffen kan de temperatuur veranderen, maar nooit het “klimaat”.
    Veel dank voor uw aandacht
    En met vriendelijke groeten,
    J.C.Spangenberg, Eemnes.

    Like

  17. Beste J.C.Spangenberg,

    Zeker heeft de baan van de zon om de aarde, de stand van de aardas en de tolbeweging van de aardas een invloed op het klimaat. Dat zijn de zogenaamde Milankovitch parameters:
    http://nl.wikipedia.org/wiki/Milankovi%C4%87-parameters
    Daarnaast speelt de concentratie aan broeikasgassen in de atmosfeer een rol. Deze kunnen wijzigen door natuurlijke oorzaken, maar dit keer zitten wij mensen aan die concentratie-knop. Door het verbranden van fossiele brandstoffen verhogen wij o.a. de concentratie aan kooldioxide in de atmosfeer. De natuurkunde leert ons dat hierdoor de temperatuur op aarde toe zal nemen en juist dat zien we ook gebeuren. Van 1880 tot 2012 is de gemiddelde temperatuur op aarde toegenomen met circa 0.85 °C.

    Temperatuurveranderingen op aarde leiden wel degelijk tot een verandering van het klimaat op aarde. Veranderingen in de temperatuur hebben hun weerslag op de neerslagpatronen, op het zeeniveau, op de hoeveelheid zee-ijs en landijs op aarde of op de kans op temperatuurextremen. Het gemiddelde weer in een gebied verandert derhalve en dat gemiddelde weer is juist het klimaat.
    Meer info over de bevindingen van de klimaatverandering in de wereld zie deze Nederlandse samenvatting van het laatste IPCC rapport:
    http://www.climatechange2013.org/images/report/WG1AR5_SPM_brochure_nl.pdf
    Info over de klimaatverandering in Nederland kun je bijv. vinden in het onderstaande PBL rapport of bij de KNMI:
    http://www.pbl.nl/publicaties/2012/effecten-van-klimaatverandering-in-nederland-2012
    http://www.knmi.nl/klimaat/klimaatverandering/
    http://www.klimaatscenarios.nl/

    Hier op deze site kun je terecht bij een korte ‘wat weten we’:
    https://klimaatverandering.wordpress.com/wat-weten-we/
    Of voor info over de invloed van de mens op het Klimaat:
    https://klimaatverandering.wordpress.com/2014/10/09/jazeker-hebben-wij-mensen-voor-opwarming-gezorgd/
    Het is uiteraard mogelijk om te grasduinen door de vele stukken die hier zijn geplaatst. De meeste zijn uitgebreid voorzien van referenties, zodat je het e.e.a. allemaal zelf kunt verifiëren:
    https://klimaatverandering.wordpress.com/links/archief-chronologisch/
    Bij vragen en/of opmerkingen kun je hier altijd bij de laatste Open Discussie een reactie plaatsen of bij een blogstuk.

    Like

  18. Beste meneer Spangenberg,

    Klimaatverandering kan inderdaad ook veroorzaakt worden door:

    o.a. de stand van de aarde t.o.v. de zon, de baan van de aarde rondom de zon , vaak ver weg en dan weer dichtbij , enz., enz

    Dit zijn de Milankovic-cycli.

    We bevinden ons nu echter al duizenden jaren in een periode waarin de aardas geleidelijk meer rechtop komt te staan, waardoor de zomer-insolatie op hogere noordelijke breedtegraden juist afneemt. Met andere woorden: de zomers in het hoge noorden, waar veel landoppervlak is, worden geleidelijk korter en de zon komt daar minder hoog boven de horizon.

    Deze pagina bij het Klimaatportaal (van o.a. het KNMI) legt het goed uit, zie de instralingsanomalie in de derde grafiek:

    http://www.klimaatportaal.nl/pro1/general/start.asp?i=0&j=0&k=0&p=0&itemid=1285

    Van nature had het dus licht af moeten koelen over de 20e en 21e eeuw. In plaats daarvan zien we juist een snelle mondiale temperatuurstijging; sterke afname van zeeijs en landijs; versnellende zeespiegelstijging (o.a. door thermische uitzetting van zeewater) en klimaatzones die zich steeds sneller richting de polen verplaatsen.

    Het is geen verrassing omdat eind 19e eeuw duidelijk is geworden dat naast de Milankovic-cycli, vulkanisme en zonnesterkte de broeikasgas-concentraties een heel belangrijke rol spelen. Extra CO2, CH4 en lachgas in de dampkring blokkeert de uitgaande warmtestraling naar het heelal. En deze broeikasgas-concentraties krikken wij mensen flink omhoog door nu al anderhalve eeuw extra CO2 en methaan te dumpen in de atmosfeer, lees s.v.p.:

    https://klimaatverandering.wordpress.com/2014/10/09/jazeker-hebben-wij-mensen-voor-opwarming-gezorgd/

    Zie verder wat Jos al zegt. 🙂

    Mvg,
    Bob

    Like

  19. lieuwe hamburg

    https://tinyurl.com/y5nhfybh

    “Het is de schaduwzijde van de secularisering. We hebben geen hel meer, en dus ook geen hemel, althans, dat houden we onszelf voor. We hebben nu instant-religies. De nieuwe hel is CO2-uitstoot, en de nieuwe hemel is een aarde die nooit verandert, vol onschuld en vruchtbaarheid (de aarde heeft nooit geen klimaatverandering gekend: een stabiel klimaat is een levenloze aarde).”

    Het klopt wat hij daar beweerd: op de maan is een stabiel klimaat en kent geen leven.

    “Complotdenkers, magische denkers, satanisten, klimaatutopisten, je vindt momenteel overal aanhangers van elke vorm van realiteitsverklaring, hoe bizar ook, omdat de klassiek-Europese cultuurmodellen de afgelopen vijftig jaar grotendeels uit de samenleving zijn verdreven door de marxistische ’denkende’ elites.”

    Horen (klimaat) wetenschappers bij magische denkers en satanisten of marxistische ‘denkende’ elites? Fabuleren is ook een vak…

    “De menselijke hang naar magie blijft natuurlijk, en voor die nieuwe magie zorgen neo-religieuze klimaatutopisten die het Stabiele Klimaat propageren, inclusief een martelares in de persoon van een autistisch Zweeds meisje. In zo’n postmoderne wereld zonder verleden of toekomst kan het Kwaad niet meer herkend worden.”

    Het kwaad herken ik echt wel: Het hangt als een dood paard achter de kar die getrokken wordt door een meisje. Cognitief zijn dat soort meisjes veel verder dan de kalenderleeftijd. Overjarige pubers van middelbare leeftijd herken ik ook.

    Like

  20. Willem Schot

    @ Lieuwe

    Is de telegraaf nog steeds die rechtse fabeltjes krant? Nu dan wel met wat meer fantasie dan in de jaren 1960. Als het grootste nadeel van de secularisatie is dat men niet meer in de hel gelooft wat is dan onze doelstelling: Gebruik religie als opium voor het volk. Als men wetenschappelijke opvattingen over de gevolgen van CO2 uitstoot praktisch gelijkstelt met middeleeuws bijgeloof is dat volgens mij gewoon rechtse achterlijkheid. Verzet tegen de realiteit

    Like

  21. lieuwe hamburg

    @ Willem

    Geen idee, ze publiceren wel nieuws over hitte records zoals nu in Frankrijk.
    Ik erger mij vooral aan L. de Winter. Het is het oeverloze gelul uit een bekende hoek. Gelukkig is er ook ander leesvoer. https://www.nrc.nl/nieuws/2019/06/29/koele-boreale-wereld-a3965555

    Like

Plaats een reactie